Ik lag al een uur wakker proberen nog even wat slaap te pakken maar ik lag te malen en te denken dat onze laatste dag alweer daar was. Eerst maar eens opstaan, douchen en onze spullen opruimen.

Nadat we alles in de auto hadden gelegd checkten we uit bij de receptie. Spijtig om die mooie rustgevende plek met prachtig uitzicht achter ons te laten. Maar de dag was jong en de weg was lang.

Op richting Calais. We waren inmiddels een half uur onderweg toen de honger begon te knagen en we voor de laatste keer iets Frans voor ontbijt konden halen. Een Stokbroodje spek en ui en een stuk flan later gingen we weer op weg. Of wacht? Het was toch een trip met het idee Eerste Wereldoorloglocaties te bekijken? We zijn nou toch in de buurt van Ieper. Stuur om en op in een andere richting.

Twee uur later arriveren we bij de plek van ‘Hill 60′, een oud slagveld waar de Australische 1e tunnelcompagnie maar liefst 700 meter onder de grond richting de Duitse loopgraven groef om daar 32.000 kilo explosieven te plaatsen. Tegenwoordig is er een grote krater zichtbaar en het is tegelijk een begraafplaats voor de Duitsers die bedolven werden onder duizenden kilo’s aarde. Hoe vredig het er tegenwoordig ook bij ligt, ik probeer me altijd in te beelden hoe het toen moet zijn geweest. Het laat je sprakeloos achter.

We vervolgen onze weg richting het museum van Hill 62 enkele kilometers verderop. Dit museum heeft nog loopgraven kraters en hopen oud ijzer uit de Eerste Wereldoorlog in de tuin liggen. Ondanks dat het museum zeker een update kan gebruiken blijft het indrukwekkend om te zien waar de geallieerden in de loopgraven gezeten hebben en je krijgt een beetje een beeld van hoe het er toen uitgezien moet hebben.

Tijd voor een lekkere lunch. In de stad Ieper zijn we op zoek gegaan naar een kleine kroeg met ‘fingerfood’ we hadden tomatensoep, een tosti en wat calamaris en dat alles spoelden we erg met cider. Ik krijg er maar geen genoeg van. Na het eten was het nog even kijken bij de oude lakenhal die tijdens de Eerste Wereldoorlog volledig werd verwoest en in de jaren na de oorlog volledig werd herbouwd. De Iepenaren hebben geweldig werk verricht. Helaas was er een kermis gaande dus we konden de Lakenhal niet in zijn volle glorie aanschouwen. Deste meer reden nog eens terug te gaan.

Huis was nog op twee uur afstand dus we nadat we nog een souvenir gekocht hebben zijn we terug gegaan naar de auto waar ik tot mijn spijt er achter kwam dat er nog een souvenir van 25 euro onder mijn ruitenwisser zat voor verkeerd parkeren. Die als eerst maar even voldoen als ik vanavond thuis kom.

Zes dagen verder en ik kan alleen maar met een ontzettend voldaan gevoel terug kijken op de vakantie. We hebben zo ontzettend veel gedaan en het waren lange dagen. Maar lange mooie leerzame dagen. De honger om meer over de Eerste Wereldoorlog te weten te komen is alleen maar toegenomen en ik heb zelfs een boek besteld om meer over de slag van 1415 bij Azincourt te weten te komen. Ik kan niet wachten op mijn volgende reis. Bij aankomst thuis wacht mij een hoop werk om al het beeldmateriaal van de reis te editten voor mijn Youtube kanaal. Stay tuned want het zal de komende weken online komen.